Палахмон тош

Ердамисан,
Ойдамисан?
Кимса билмас жойдамисан?
Бағринг бунча иссиқ,
юввош,
Палахмон тош,
Палахмон тош!

Яна вужудимни босди шул титроқ,
Яна ҳаловатим учди жонимдан,
Дайдини кўрмадим сендан кексароқ
Шамол, не истарсан маним қонимдан?!

Соҳилга урилар мавж-ла  тўлқинлар, 
Товонинг ўпгали суйкалар қумлар. 
Биламан, бизни кўўўўп йироқ тутади, 
Сен ҳам билган ўша “ески удумлар”...

Олислаган диллар ва яқин йўллар, 
Тескари урмоқда товонда юрак. 
Аллоҳга элтгувчи чорадор қўллар, 
Менга бахт исми бор дуолар керак! 

Дўстимга хат

Бошингни эгма ҳеч...хижолат чекма, 
Дунёси шу экан...даврони шудир...
Ёмғирда қолган гул...қўй, унга тегма,
Ўзингга бошқа дўст, бошқа йўл қидир.
Сенда гуноҳ йўқ!

Йўл қиссаси
(Епифания)
Ори Рустамжоновага

Йилим, хуш қол энди,
биз кетаяпмиз.
Қайтмас бўлиб кетамиз. 
Йил нима ўзи?
 Замон нима?
Яшадикми замонингда, йилим?
Бир оёғимиз осмонда мудом
Бириси гўрда
Бу оралиқда қадам ташлолмаймиз
Айрилар путимиз
Ёрилар чотимиз.

Сарғайди рухсорим,
Сарғайди йиллар,
Икки тошюракни қарғайди йиллар,
Мен энди тошларга айланай дедим..

Эслаш

Сенлашардик, (нақадар қўпол)
Сен “илк” эдинг, биринчи эдинг!
“Китобларинг чиқса – эҳтимол,
Шеърларинг ёд оламан” дердинг.

Мен сизни
Ахтариб кезгувчи ожиза.
Музаффар тонг қадар сўзингиз,
Буғдойзор ранг олган кўзингиз – 
Мўжиза!

Мен қасоскор эмасдим, ишон.
Бармоқларим эди тирноқсиз.
Мовий бўлган  қоним ҳар қачон.

Кўзёшим ҳам қалбим шарбати
Йиғлаганман соғинчдан фақат
Йиғлаганман  севганим сари