ОНАМГА

Сабрқушнинг қанотлари ҳали ўктам,
Умид отлиқ  жангчимиз бор дилимизда!
Кўзимизни безабдида гоҳо шабнам,
Ахир баъзан ҳеч не келмас қўлимиздан...

Ўйларим яна ўйлар ичида, 
Яна сенга қиламан риҳлат. 
Кел, 
истаган пайтинг келавер, 
Бутун умрим — сен учун муҳлат!

Она

Қалбимда умидлар байрами бугун,
Бугун орзуларим қилар тантана.
Мени дуо қилинг сиз узун-узун,
Бир куни мен шоир бўламан она!

Намозшом. Сочларин ёяр изғирин,
Дилда эсар армон елвизаклари.
Қунишиб, омонат қучар бир бирин,
Япроқлар – хаёнинг эгизаклари.

Намли нигоҳлардай олланди шафақ,
Намли либосларин ечиб отди кӯк.
Бир мӯмин оламдан ӯтаркан барҳақ,
Фарёд ургани йӯқ, дод солгани йӯқ.

Бир кам дунё

Йўлимга интизор кўзни излайман,
Ўзига чорлайди беманзил меҳр.
Дунёни саргардон бўлиб кезаман,
Кўзойнак остидан топаман охир.

Дунёни қўй, уқбони суй,
Уқбони қўй, Мавлони суй,
Мавло баланд, Мавло улуғ!
Ул Улуғни исташ ўзи 
Улуғликдир, улуғликдир!

Сардобажон, Сардобажон, Сардобажон, Сардоба,
Келгил, босай бағримга, кел, тўлмиш дилинг зардоба.

Қўй, елкама тош бошларинг, тўк ёшларинг тортинмай,
Кошки, енгил тортсанг эди... йўйиб мени аҳбоба.

АЛАМ

Она,
гуноҳкорман,
ўн етти баҳор,
Ўн етти ёшимда не қилиб қўйдим.
Эҳ, мени кечириб бўлмайди зинҳор,
Афсус, афсусларга енгилиб қўйдим.

ҚИШЛОҚ ТОНГИ

Тонг отмоқда қишлоқда яна,
Жиндек шамол, дарахтлар сергак.
Ой олислаб борар самодан,
Юлдузларга тутганча юргак.