Ёшлик ва мағрурлик эгиз тушунча,  
Эгсам фақат сенга бошимни эгдим.  
Кошки аҳволимни биров тушунса,  
Бунчалар осмонсан, биринчи севгим. 

Худойимдан келган иноятимсан,  
Ҳар икки оламда ҳидоятимсан,  
Менинг фош бўлмаган жиноятимсан,  
Бунчалар пинҳонсан биринчи севгим. 

 
Майли мени мақтаманг ортиқ,
Ва албатта ерга ҳам урманг.
Яхши ният этингиз тортиқ,
Ўзингиз ҳам ҳеч завол кўрманг.

Ким эканим этиб қўйманг ҳал,
Сийратимга бермангиз таъриф.
Қалб уйимга киришдан аввал,
Ўзингизга буюринг ташриф.

 
Йиғлайсан кўзингда ёшларинг қалқиб,
Оламни тутгандай бўларлар оҳинг.
Мен эса кетаман дилга ўт ёқиб,
Кечдим, куйиб кетди барча гуноҳинг.

Бўлди бас, севгидан қолмади илинч,
Ўз билган қўшиғин куйлар бу дунё.
Дод солиб йиғлайди қайдадир соғинч,
Ўз ҳолига кулиб, ўйнар бу дунё.

 
Мурувватга муҳтож эмасман,
Мағрурликка сабабчидир қон.
Қабримга ҳам келгин, демасман,
Борлигимда йўқламас инсон.

Кўп яшайман, ниҳолдир жоним,
Балки рангим кўринди сомон.
Тор туюлар менинг қўрғоним,
Борлигимда йўқламас инсон.

 
Сенга боғландиму қушдай озодман,
Талон-тарожингдан, қара, ободман.
Эски уйни бузма, янгисин қурмай, –
Дерлар, бузилганим сари бунёдман.

Интиҳо мен учун ибтидо асли,
Мосуво мен учун муҳайё асли,
Илоннинг коми-ку, мураббо асли,
Дилим хуфтон бўлса, ажаб, дилшодман.