Кўпинча йиғлагинг келади:
Дўстларинг соғинган кечада –
Ҳувиллаб ўтирсанг бир ўзинг
Совқотган ўйларинг ичида.
- йиғлагинг келади...

(Танлов учун тақдим этилмоқда)

Муаллиф: Эрнест Хемингуэй (Америка ёзувчиси Нобель мукофоти совриндори)
Инглиз тилидан Қандилат Юсупова таржимаси

Энди ухлаймиз деб турганимизда, дадам мени пастки каравотда ётишимни бехавотирроқ деб ўйлади, чунки мени тонг бўзариши билан деразадан ташқарига қарайман деб ховлиқишим турган гап эди. Бироқ у тепадаги ётоқнинг унга фарқи йўқлигини ҳам илова қилиб қўйди ва бироздан кейин келиб ётишини айтди. Кийимларимни ечиб, уларни тўр беланчак ичига ирғитдим-да, ухлаш либосимни кийиб жойимга чўзилдим. Чироқни ўчирдим, ёруғ тушиб турсин деб атайлаб дераза пардасини кўтариб қўйдим, шунга қарамай атрофни кўриб кетиш учун  ўрнимда ўтиргудек бўлсам, купенинг совуқлиги аъзойи баданимни  қамраб оларди, индамай жойимда тек ётай десам, унда ҳеч вақони кўролмас эдим. Дадам келиб каравотим тагидаги жомадонини тортиб чиқарди, уни очиб кечки кийимларини олди, кейин уларни юқоридаги симтўшагига отди-да, шиша очиб, катта финжонини тўлдириб қуйди.